1- تفاوت أحَد و لا أحَد :
أحَد به معنای “کسی ” و لا أحَد به معنای “هیچ کس ” می باشد
2- معنا و کاربرد لَمّا
لَمّا: این کلمه جزء آن دسته از کلمات است در جاهای مختلف معنای مختلف می دهد و دانستن معنای آن در آزمون های مختلف به کار می آید. – لَمّا اگر به تنهایی بیاید، به معنای “هنگامی ” و “هنگامی که ” خواهد بود. – لَمّا اگر قبل از فعل ماضی بیاید، باز هم به معنای “هنگامی ” و “هنگامی که ” خواهد بود. – لَمّا اگر قبل از فعل مضارع بیاید، معنی فعل مضارع را به ماضی منفی استمراری تبدیل می کند.
3- کلمات متضا و مترادف
یادگیری کلمات متضاد و مترادف در یادگیری زبان شما را در جهت حفظ و یادگیری لغات کمک می کند. کلمات متضاد: در هر زبانی کلماتی وجود دارند که از نظر معنایی با یک دیگر تضاد دارند، یعنی در مقابل هم قرار داردند. یادگیری این دسته از کلمات به دایره لغات شما کمک بسیاری خواهد کرد. مثال: لَیل : شب ≠ نَهار : روز فَرِحَ : شاد شد ≠ حَزِنَ : غمگین شد أَراذِل : فرومایگان ≠ أَفاضِل : شایستگان این کلمات در بخشهای مختلف واژه نامه قابل دسترس است.
4- کاربرد کانَ و کانَتْ
کانَ(برای مذکر) و کانَتْ(برای مؤنث ) به معنای «بود» است، ولی اگر بر ســر فعل های ماضی ساده بیایند، فعل را به ماضی بعید (دور) تبدیل می کنند و معنای ترجمه هم دچار تغییراتی می شود.
مثال: هيَ کانَتْ وَحيدة: او تنها بود بر سر ماضی : ساختار: کانَ + فعل ماضی معنا : فعل ماضی + ـه + بود + شناسه فاعل
مثلِ: 1- کانَ + ذَهَبَ ← کانَ ذَهَبَ معنی: رفت + ـه + بود ← رفته بود / 2- سَمِعَتْ + رَفَعَتْ← کانَتْ سَمِعَتْ معنی: شنید + ـه + بود ← شنیده بود.
5- پاسخ به مکالمه
“بایستی بدانید در مکالمات و گفت وگو در پاسخ به “صَباحَ الخَير “، “صَباحَ النّور ” (به معنی صبح بخیر)، “السَّلامُ عَلَيْکَ “(برای مفرد مذکر) یا “السَّلامُ عَلَيْکِ “(برای مفرد مؤنث )، به شرط رعایت مذکر، مؤنث و تعداد از همان عبارات استفاده می کنیم.
6- اسم با حرف ندا
اسم با حرف ندا: حرف ندا به حرفی گفته می شود که برای مورد خطاب قرار دادن شخصی یا چیزی (که به آن منادا می گویند) از آن استفاده می-شود. به طور مثال در فارسی ندا و منادا به این شکل بیان می شود. خدایا ← خدا+یا : منادا(خدا)+ حرف ندا(یا) ای پدر ← حرف ندا(ای)+منادا(پدر) اما در عربی اگر کلمه ای با (یا) بیاید می تواند اسم باشد. لذا (یا) در زبان عربی حرف ندا می باشد. (یا) در ابتدای اسم های مذکر و مؤنثی می آید که (الـ) ندارند. مثال: یا علیٌّ / یا اُختي / یا صَدیقَي *نکته* این مورد فقط در مورد واژه (الله) صدق نمی کند که به صورت {یاالله} می آید
7- کاربرد کاربرد و فرق بین أیُّها و أیّتُها
همچنین بخوانید: ترکیب و صفی و اضافی در عربی
“کاربرد و فرق بین أیُّها و أیّتُها: أیُّها: به معنای “ای ” می باشد و برای اسم های مذکری مورد استفاده قرار می گیرد. که در ابتدای خود دارای (الـ) می باشند و مفرد، مثنی و جمع آن فرقی نمی کند و ساختار آن به صورت (أیُّ+ها) می باشد. مثال: أیُّها الطالب (الطالب مفرد مذکر می باشد.) أیُّها المُعَلِّمان (المُعَلِّمان مثنی مذکر می باشد.) أیُّها الطَبيبينَ (الطَبيبينَ جمع مذکر می باشد.) أیّتُها : به معنای “ای “می باشد و برای اسم های مؤنثی استفاده می شود که در ابتدای خود دارای (الـ) می باشند و مفرد، مثنی و جمع آن فرقی نمی کند و ساختار آن به این شکل است: (أیّتُـ+ها) می باشد.
مثال: أیّتُها الطالبَةُ (الطالبَةُ مفرد مؤنث می باشد.) أیّتُها المُعَلِّمَتانِ (المُعَلِّمَتانِ مثنی مؤنث می باشد.) أیّتُها الطَبیبات (الطَبیبات جمع مؤنث می باشد.)
همان طور که پیشتر خواندید یکی از نشانه های اسم ها مؤنث وجود حرف (ت ، ة یا ـة) در آخر آن می باشد که می توان این نشانه را برای یادگیری تفاوت کاربرد أیُّها و أیّتُها به خاطر سپرد.
*نکته* یا می تواند پیش از أیُّها و أیّتُها نیز بیاید. به طور مثال این مورد را زیاد شنیده ایم: (یا أیُّها الناس) یاأیُّها الَذیَنَ آمَنو:ای کسانی که ایمان آوردید.
اختصاصی از اپ لنگو عربی برای ایسوق مگ
